一則在面書廣傳的感人真人真事。。。馬來社群瘋傳著。。。當事人更希望華人社群看到這個故事。。。
Tersebar dilaman sosial sebuah cerita yang cukup menarik yang boleh dikatakan menunjukkan lambang perpaduan sebenar yang sememangnya patut dicontohi oleh semua orang tidak kira kaum di negara kita.
一則在面書廣傳的感人故事。。。這是身為不分膚色大馬人應有的典範。
Kisah yang dikongsikan di media sosial yang cukup mengharukan melambangkan kasih sayang dan tanggungjawab sesama kita rakyat Malaysia.
Kisah ini telah beribu-ribu kali di kongsi, betul cakap saudara Wayne Phang tersebut di mana katanya, kebanyakkan isu kaum ini bermula dari isu politik yang ditokok tambah oleh pihak tertentu.
這則故事已經被廣泛分享幾萬次了，真如作者Wayne Phang 先生說的，大馬的種族分歧是某些人為了自己的利益刻意政治化產生的。。。
Jom baca kisah yang ditulis beliau.
來看看他寫的親身經歷故事：
Pernah sekali saya pulang lewat malam, jam 4pagi. Di tepi jalan, ada seorang wanita berjalan sambil mendukung anaknya dan suaminya berada tidak jauh di depan menolak motosikal.
有一次我半夜回家，大概凌晨4點鐘。經過路旁，看見一個馬來婦女背著孩子徒步行走，她老公推著摩托走在前方。
"Ini mesti kes kehabisan minyak,".
「應該是沒汽油了吧？」
Kebetulan tidak beberapa jauh di depan ada stesen Shell, lalu saya berpatah balik dan menegur wanita itu.
剛巧在前方不遠有加油站，於是我轉回頭 問那婦女。
"Kak, balik mana? Nak tumpang ke?"
「大姐，要回那裡？要送一程嗎？」
"Tak apalah, abang ada di depan tu," jawabnya yang kelihatan penat mendukung anak yang sedang tidur lena.
「不必了，我先生就在前面，」她回答，她看起來非常疲倦，孩子熟睡著。
Terus saya memecut ke depan sambil melihat suaminya, lalu saya memberikan salam.
於是 我駕前點，向走在前方的老公打個招呼。
"Ini apa kes bang? Habis minyak? Ada Shell di depan tu. Kasihan tengok akak. Apa kata saya tumpangkan akak sampai di Shell supaya mereka boleh tunggu di sana sambil itu saya belikan minyak untuk abang. Abang tunggu sajalah di sini, penat jalan kan?" saya cadang pada dia.
「大哥，沒油了是嗎？前面有加油站。看到大姐真可憐，如果我載大姐到前面加油站等你，然後買點汽油到回來這裡，大哥就在這裡等著吧，你也很累了吧，怎樣？」我向他建議。
"Minyak ada sikit lagi, cukup untuk perjalanan balik. Tapi tayar pancit," katanya.
「油是還剩一點，可以足夠回到家。是爆胎了。」他說。
Sekali tengok kat tayar, "Alamak!? Tengah malam buta begini, mana ada workshop buka bang,"
看到那個輪胎，我嚷：「天啊，半夜哪裡去找修理店？」
"Tak apalah, pelahan-lahan kami jalan sampailah di rumah nanti," katanya menolak pelawaan aku sekali lagi.
「沒什麼，慢慢走可以回到家的。」他婉拒我的建議。
"Beginilah bang, abang tolak motor ini sampai di Shell. Saya dengan kakak sama anak abang tunggu di sana. Nanti saya sembang dengan tauke Shell itu, motosikal abang simpan di sana. Esok pagi abang datang ambil semula motosikal dengan bawa pomen sekali. Sekarang, saya hantar abang dan akak pulang dulu. Malam-malam begini, itulah cara yang terbaik bang," kata saya yang cuba menyakinkan dia.
「不然這樣，大哥推摩托到油站。我跟大姐和你的孩子在那裡等你。我順便跟那裡的人說聲，大哥的摩托可以先寄放哪裡。明早大哥才帶修補輪胎的人過來。我先載你們回家，現在大半夜，這應該是最好的安排了。」我再次建議。
"Tetapi, kami seganlah encik. Itu kereta BMW, kereta mewah. Kami orang susah, kutip kotak cardboard saja," katanya.
「但是，那裡好意思，先生你的是寶馬房車，我們是窮人，收集紙皮過日子的，」他說。
"Apalah abang ni, time ni tak kiralah semua itu, yang penting akak sama anak dah penat, kita settlekan dulu ye," balas saya.
「大哥這個時候還講這種話，最重要的是現在大姐跟孩子很疲睏，我們就這樣辦吧！」我說。
Sekali saya hantar mereka pulang, punyalah jauh abang ni dari Persiaran Raja Muda Musa sampai ke Pulau Indah. Kalau jalan kaki, memang sampai matahari terbit barulah tiba di rumah. Jadi, nak cerita bab KFC lah, kami lalu KFC Port Klang, anak dia tiba-tiba teriak.
我載著他們回家，其實路程蠻遠的，如果走路，恐怕天亮才到家。然後我們經過一家肯特雞餐廳。。。。突然，那個孩子喊了出來：
"Abah! Adik nak KFC!"
「阿爸，弟弟想吃KFC！」
Lantas si ibu lekas-lekas menutup mulut anaknya.
做媽媽的趕緊捂住孩子的嘴巴。
"Abang dah makan ke belum?"
「大哥吃了嗎？」
"Tak apa encik, kami tak lapar," jawabnya dalam nada segan.
「不要緊，我們不餓，」他有點羞澀。
Hati jadi sebak, saya terus buang U-Turn dan berhenti di KFC. Bawa si kecil masuk dan memesan makanan. Manakala ibu bapanya tunggu di dalam kereta.
我按耐不住了，U轉回頭駕到那家KFC。帶著小孩進去點食，他的爸爸媽媽在車裡等。
"Adik nak makan apa?"
「弟弟想要什麼？」
"Abang kita suka ayam," katanya
「我哥哥喜歡炸雞，」他說。
Aduhai, rupa-rupanya ada abang seorang lagi di rumah pun belum makan. Jadi saya pesan satu tong besar ayam goreng, kentang, roti dan Pepsi sebotol besar. Bila masuk balik kereta, ibu bapanya terharu sungguh melihat tangan kami penuh dengan plastik KFC.
天啊，看來家裡還有個小哥哥餓著肚子在家等著。於是我點了大桶裝的炸雞，薯條，麵包和大瓶裝的百事可樂。回到車上，爸爸媽媽看到滿滿的一大包，好像很感動似的。
Sampai di rumah, saya hulurkan wang RM300 pada lelaki itu, buat ganti tayar dan isi minyak motosikal. Selebihnya buat duit dapur bagi isterinya.
抵達他們的家，我掏出300令吉給那個大哥，叫他拿去修理輪胎和添油，剩的就給大姐當家用。
Saya juga memberikan alamat kedai saya agar dia boleh datang ke sana untuk mengambil kotak cardboard yang bertimbun-timbun tingginya hingga ke siling. Kalau dijual di kedai, boleh dapat RM1,500. Wang itu saya bagi saya taklah seberapa tetapi pada mereka, ianya besar dan memang rezeki mereka. Saya beritahu mereka, saya halalkan saja.
我也給了他我店的地址，他可以來收集紙皮，都堆積如山到天花板了。如果全賣掉，可能有千五令吉。我付出的其實也不多，不過對他們可能是一大筆了。
Sesungguhnya kami orang Cina Malaysia tidak benci pada orang Melayu. Saya sayang pada orang Melayu, rindu dengan kawan-kawan Melayu. Tetapi kita semua dipolitikkan untuk membenci antara satu sama lain demi kepentingan politik mereka.
其實大馬的華人也沒有討厭馬來人。我喜歡馬來人，牽掛我的馬來朋友們。不過我們都被討厭的政治人物為了自己的利益挑撥離間。
Yang paling saya benci, kaki rasis yang suka menghasut orang. Kami Cina bukan benci Islam, Islam itu indah kata Cikgu Nik Aziz, cuma secara kebetulan kerajaan kita itu Melayu dan kami hanyalah menentang korupsi, penyelewengan, penindasan dan penipuan. Kalau kerajaan kita itu Cina, kami tetap lawan menentang! Cina haprak kami bantai, M** G*****n pun kami hentam ye tak? Jadi, mana ada cerita Cina lawan Melayu? Itu semua poyo.
我最討厭的就是那些偏激種族主義者喜歡鼓吹唆使人民互相仇視。我們華人沒有討厭回教，聶老也說過伊斯蘭教是美好的，只不過就因為政府領導是馬來人，而我們反對的是貪污、偏差施政、欺壓及欺詐，如果領導是華人，我們也會一樣抗議！那些廢料一樣的華人，我們華人也不是一樣痛擊，就像那個M****G****n…哪裡是什麼華人要跟馬來人斗，簡直胡說八道。
Jika semua rakyat Malaysia tidak kira keturunan atau kaum bersikap seperti Encik Wayne Phang ini rasanya Malaysia ni pupus sentimen perkauman dan sifat cemburu sesama sendiri.
如果大馬子民像這位Wayne Pang先生不計較膚色和種族，人民之間就不會醞釀緊張和猜忌的情緒。
轉載請註明來源：今天頭條