我的寶貝──里（My darling Lil,）： 我知道你真的很想回家，但你卻得繼續留在醫院，因為你承受著巨大的痛楚！ 你進入醫院太多次，但擁有無窮智慧的上蒼，把你安置在那裡，讓大家包括你的家人，可以花更多的時間陪伴著你。 你在這世上的最後一天，我千頭萬緒！ 我記得，你閉上眼睛，眼淚滑過你的臉頰。當你承受著痛苦時，我牽起你的左手，我哭了，努力地不哭出聲音，我想你看不見我的眼淚，因為你已經閉上眼睛；可是你卻知道，然後舉起右手拍拍我的手，彷佛在說:「不要哭，我很好！」 我記得你傳發給我的所有簡訊；當我寫上我為你祈禱時，你回覆說你也在祈禱著；你也向上蒼要求，要為我承擔擔憂。」

吃喝玩樂新聞時事

當我看著你的靈柩時，心在抽痛著，看著你的父親與兄弟們在靈柩上撒上泥土時，兩個孩子陪在我左右；看著你的弟兄和數算著，共有三個兒子；原本包括你，（我）共有5個孩子，但我的第四個孩子在哪裡？我才發現你已經不在了。」

A letter to my son, Jalil : My darling Lil,

I know the only reason you wanted to be in hospital was because you were in great pain but that you really wanted to be home : you』ve been in too many hospitals too many times. But Allah, in His Infinite wisdom, placed you there so that we, your family, would spend as much time as we could with you.

I have a thousand and one memories of you during your last days in this world.

I remember, once, you closed your eyes and tears flowed onto your cheeks, as you fought the pain, and I held your left hand and I wept, trying hard not to make any sounds. I thought you could not see me cry because your eyes were closed but you knew, and you put your right hand over mine and you patted it, as if you were saying, 「Don』t cry, I am all right.」

I remember all the text messages you sent me. When I wrote that I was praying for you, you wrote back that you had prayed too, but that you had asked Allah to let you bear the burden of my worries.

When I looked at your grave, my heart ached with pain. I watched your father and your brothers fill it up with earth while Boo and Inah stood near me. I looked at your brothers and counted three sons. Boo was beside me. There are five of you. Where was my fifth son? And then I realised it was you who was missing. I had forgotten you were beneath the mounds of earth.

And I held up my hands and whispered 「From You we come, and to You we return. I return to You, O Allah, my son.」 May you be with the righteous, my son. Warkah buat anakku, Jalil : Mama tahu, satu satunya sebab Lil pergi kehospital adalah kerana Lil berada menanggung kesakitan yang amat sangat. Lil sebenarnya hendak kekal tinggal di rumah : Lil telah terlalu terlalu kerap ke hospital.

Namun Allah S.W.T., Yang Maha Mengetahui, menempatkan Lil disana agar kami, keluarga Lil, dapat meluangkan sebanyak masa bersama Lil. Mama menyimpan seribu satu kenangan tentang Lil ketika Lil menghabiskan hari hari terakhir Lil di dunia ini.

Mama terkenang satu ketika sewaktu Lil memejam mata dan air mata menitis di pipi Lil, semasa Lil cuba melawan kesakitan yang ditanggung. Mama memegang tangan kiri Lil dan menangis. Mama mencuba sedaya upaya untuk menahan sedu sedan Mama dari kedengaran. Mama fikir, Lil tidak nampak Mama menangis kerana mata Lil pejam. Tapi Lil tahu. Lil meletak tangan kanan Lil diatas tangan Mama dan menepuk nepuk dengan perlahan, seolah berkata 「Jangan menangis, Lil tidak apa apa.」

Mama ingat semua mesej pesanan ringkas yang Lil hantar kepada Mama. Bila Mama mengatakan bahawa Mama telah berdoa untuk Lil, Lil membalas dengan mengatakan bahawa Lil juga telah berdoa dan memohon kepada Allah S.W.T. biarlah Lil yang menanggung semua kebimbangan Mama.

Bila mama melihat makam Lil, hati mama dipenuhi keperitan. Mama masih terbayangkan detik ketika Babah, abang dan adik Lil memenuhkan kubur dengan tanah sementara Boo dan Inah berdiri disisi Mama. Mama memandang kearah abang dan adik Lil, dan membilang hanya tiga anak lelaki. Boo disisi mama. Anak lelaki Mama lima orang. Dimana anak mama yang lagi seorang? Dan mama baru tersedar bahawa Lil yang tiada. Lil kini berada dibawah timbunan tanah itu.

Dan pada ketika itu, mama menadah kedua tangan mama dan berbisik, 「Sesungguhnya dariMu kami datang, dan kepadaMu jua kami kembali. Daku memulangkan kepadaMu, Ya Allah, anakku.」 Moga Lil ditempatkan bersama mereka yang soleh.

轉載請註明來源：今天頭條